با اینکه حساسیت نسبت ایمپلنت دندان ممکن است عادی به نظر برسد اما در صورت بروز هرگونه حساسیت نسبت به ایمپلنت دندان باید در مراحل اولیه به دندانپزشک مراجعه نمائيد. جدا از دردی که حساسیت به دندان ایمپلنت شده ممکن است برای شما ایجاد نماید در صورت عدم رسیدگی ممکن است مشکلات شدیدتری ایجاد شود که احتیاج به درمانهای تخصصی و پر هزینه دارد.
در ادامهی این مقاله به برخی از عواملی که منجر به ایجاد حساسیت نسبت به ایمپلنت دندان میشود و راهکارهای درمان آن میپردازیم
بیشتر بخوانید: بازسازی کل دهان
علل اصلی حساسیت به ایمپلنت دندان
پس از هر جراحی، بیماران ممکن است واکنش های خاصی را تجربه نمایند. جراحی که برای ایمپلنت دندان انجام میشود نیز یکی از جراحیهایی میباشد که ممکن است با عوارضی همراه باشد. برخی از این عوارض مانند درد و یا التهاب در لثه قابل پیش بینی بوده و با داروهای مناسب قابل درمان و پیشگیری میباشند. اما برخی واکنش های جدی مانند حساسیت و آلرژی به ایمپلنت ممکن است منجر به شکست درمان شود.
جهت کاهش هرگونه حساسیت جهت ایمپلنت دندان از فلز تیتانیوم استفاده میشود. تیتانیوم فلزی است که سازگاری زیستی بالایی با بافتهای بدن دارد و به انسجام بافت استخوان کمک مینماید. در اکثر موارد استفاده از فلز تیتانیوم میزان موفقیت درمان ایمپلنت دندان را افزایش میدهد.
با این حال یکی از دلایل نادری که منجر به حساسیت به ایمپلنت دندان میشود حساسیت نسبت به تیتانیوم میباشد.
علائم حساسیت به ایمپلنت دندان
در برخی موارد حساسیت نسبت به ایمپلنت دندان قابل تشخیص نمیباشد. ایمپلنت توسط یک لایه هیدروکسی اپاتیت از استخوان فک جدا میشود. بخشی از ایمپلنت که با مخاط دهان در تماس است توسط یک سد گلیکوپروتئینی بزاقی غیرفعال میشود. مخاط دهان در مقابل محرکهای آنتی ژنی نسبت به لایههای محافظتی پوست بسیار مقاومت میباشد بنابراین ممکن است در مراحل اولیه علائم حساسیت نسبت به ایمپلنت دندان مشخص نباشد.
اما گاهی اوقات حساسیت نسبت به ایمپلنت دندان با علائمی همراه میباشد که عبارتند از:
- تورم
- کهیر و زائدههای پوستی
- اگزما: التهاب به همراه خارش در پوست و یا لثه
- اریتم: قرمز شدن پوست که در اطراف بافت ایمپلنت ایجاد میشود
- التهاب رگهای خونی
- درد
در صورتی که پس از ایمپلنت دندان مبتلا به هرکدام از این علائم شدید در اولین فرصت با دندانپزشک خود تماس بگیرید.
حساسیت به تیتانیوم و سایر فلزات
همان طور که اشاره شد فلز تیتانیوم فلزی است که سازگاری زیستی بالایی دارد و به ندرت منجر به ایجاد حساسیت میشود، در اغلب موارد خود فلز تیتانیوم منجر به حساسیت نمیشود بلکه فلزات دیگری که به مقدار جزئی در ایمپلنت دندان وجود دارد منجر به بروز حساسیت میشوند، برخی از این فلزات عبارتند از: بریلیم، کبالت، کروم، نیکل، مس، پالادیوم و آهن
در هر صورت حساسیت نسبت به تیتانیوم و یا سایر فلزات به کار رفته در ایمپلنت میتواند منجر به ایجاد عوارض و در نهایت شکست درمان شوند.
عوارض حساسیت به ایمپلنت دندان
حساسیت به ایمپلنت دندان علاوه بر علائمی که پیشتر اشاره کردیم میتواند منجر به از دست رفتن استخوان فک، سرکوب سیستم ایمنی و یا سندرم خستگی مزمن شود. علائم و عوارض ذکر شده تا زمانی که عامل ایجاد حساسیت برطرف نشود ادامه خواهد داشت.
پیشگیری از حساسیت به ایمپلنت دندان
واکنشهای حساسیت زا مجموعهای از واکنشهایی سیستم ایمنی هستند که نسبت به برخی مواد خارجی به وجود میآیند، تنها راهکار جلوگیری از ایجاد حساسیت، شناسایی عامل حساسیت زا و اجتناب از قرار گرفتن در معرض آن میباشد. بنابراین جهت جلوگیری از حساسیت به ایمپلنت دندان باید آزمایشهایی پیش از ایمپلنت دندان انجام داد.
تشخیص حساسیت به ایمپلنت
تنها آزمایشی که از لحاظ علمی جهت تشخیص هرگونه حساسیت به فلزات معتبر میباشد تست MELISA میباشد. در این آزمایش نمونهای از خون فرد تهیه می شود . حساسیت نسبت به فلزات و سایر مواد آلرژیزا مورد بررسی قرار میگیرد.
در برخی موارد حساسیت نسبت به فلزات مانند جواهرات، ایمپلنتهای دندان، پروتزهای ارتوپدی و یا حتی سکه میتواند به صورت ژنتیکی در میان اعضاء خانواده بروز نماید. بنابراین در صورتی که در میان اعضا خانوادهی شما حساسیت نسبت به فلزات وجود دارد و یا در گذشته نسبت به پرکردن دندان با آمالگام، بریج دندان، پیرسینگ و یا پروتزهای فلزی حساسیت داشتهاید این موضوع را به دندانپزشک خود اطلاع دهید.
بیشتر بدانید: اوردنچر
درمان حساسیت به ایمپلنت
افرادی که دچار حساسیت به تیتانیوم و یا سایر فلزات باشند معمولا با شکست نتیجهی ایمپلنت اولیه مواجه میشوند اما جای نگرانی وجود ندارد، این گروه از بیماران پس از خارج ساختن ایمپلنت تیتانیوم و درمانهای که جهت بهبود بافت لثه انجام میشود میتوانند از ایمپلنت زیرکونیا استفاده نمایند. ایمپلنت زیرکونیا برای افرادی که نسبت به ایمپلنت تیتانیوم حساسیت دارد یکی از گزینههای درمانی مناسب میباشد که در اکثر موارد با نتایج مثبتی همراه میباشد.